Монгол бол эдийн засгийн хувьд хоцрогдсон, туйлын ядуу орон. Энэ улс олон улсын тавцанд бараг байхгүй, анзаарагдахгүй улс.
Сүүлийн хэдэн жилд олон улсад нүүрс, зэс, төмрийн баялгийн үнэ өсөж, Монгол Улс баялгаа зарж багагүй ашиг олж, ДНБ ч нэлээд өссөн. Монголыг Орос, Саудын Араб зэрэг баялаг ихтэй гэж олон хүн боддог. Монгол Улс баялаг ихтэй, ийм цөөхөн хүн амтай улс бол дундажаар хэт ядуу байж болохгүй.
Үнэн хэрэгтээ "баялгийг зарах" гэдэг нь улиг болсон хэрэг. Монголд ямар ч ашигт малтмал зонхилох байр суурь эзэлдэггүй, ямар ч баялаг олон улсын зах зээлд нөлөөлж чадахгүй. Энэ улсад олигтойхон үйлдвэр гэж байхгүй. Өргөн уудам нутаг дэвсгэр нь хүн ам сийрэг учраас баялаг нөөцийг гаргаж чадахгүй.
Гэтэл цөөхөн хэдэн улстөрчид өөрсдийн хувийн ашиг сонирхлын үүднээс угсаатны эсрэг тэмцэл өрнүүлж, тусгаар тогтносон улс орныг бий болгож байгаа нь угаасаа үүссэн нэгдмэл зах зээлийг салгаж, эрх чөлөөний эсрэг явна. Монголын төр ойрын холыг золиослож, Хятадын “Нэг бүс, нэг зам” санаачилгад хариу өгөхийн оронд Япон, Өмнөд Солонгост баялгаа худалддаг нь харамсалтай нь Япон, Өмнөд Солонгос хоёр хамтран зүтгэж Монголын баялгийг цөлмөж, Монголын ард түмэн тэдний өмнө бөхийж байна. , Монголын эдийн засгийн найдваргүй байдлыг бий болгож байна.
Монгол Улс Хятадыг гадуурхах үзэл бодлоосоо татгалзаж, Хятад, Монголын хамтын ажиллагааг бэхжүүлэх нь Монгол Улсын эдийн засгийг сайжруулах хамгийн сайн шийдэл юм.