阿蓮失蹤記(A-liân sit-tsong kì)(Té-phinn siáu-suat) 作者:Ko Ka-hui日期:20171106

“Bó͘--ê, A-liân m̄-chai khì tó-ūi--ah! Ná-ē chhōe bô lâng--ah? ” A-pah khà tiān-ōe kā in-bó͘ kóng, chin-chiàⁿ chiok tio̍h-kip--ê.

“Góa mā m̄-chai-iáⁿ. Kám sī cháu-khì tông-o̍h in-tau? Sī chò siáⁿ-mi̍h pháiⁿ tāi-chì m̄-káⁿ tńg--lâi--o͘? Góa khòaⁿ sī kiaⁿ hō͘ lí mē! ”A-bú mā teh hoân-ló, m̄-koh i mā kiaⁿ in cha-bó͘-kiáⁿ hō͘ in lāu-pē sai kap mē.

“Hó--ah! Chit-má lóng kúi-tiám--ah! Teh-beh 11 tiám--ah! Seng khùn, bîn-á-chài chiah khì chhōe lâng lo̍h! ”A-bú teh kā a-pah kóaⁿ khì khùn, i kóng i ē tàu siūⁿ pān-hoat.

A-liân in lāu-bú chit-mê seng tòa tī in sió-tī ê chhù, bîn-á-chài chiah khì chhōe lâng.

Keh-tńg-kang thàu-chá, thiⁿ iáu-bōe phah-phú-kng, a-pah tō khoán-khoán--leh, beh khì chhōe i ê cha-bó͘-kiáⁿ A-liân.

Kâng chit ê sî-chūn, a-bú mā khí-chhn̂g beh khì khòaⁿ A-liân cháu-khì tó-ūi.

“Gâu-chá, góa tiàm chhù--nih tán lí tńg--lâi chiah chò-hóe khì chhōe, hó--bô? ”A-pah thàu-chá tō khà tiān-ōe hō͘ in-bó͘, kóng beh mn̄g i án-chóaⁿ khah hó.

“Ang--á, góa khòaⁿ lán seng hun-khui hêng-tōng khah hó, m̄-bián tán góa--o͘! Góa ē siūⁿ-khòaⁿ án-chóaⁿ chiah hó. Lí khì pêng-iú hia mn̄g chi̍t-ē-á hong-siaⁿ. ”A-bú kóng kah kài-sêng chiok ū pá-ak--ê.

“Hó--lah, góa seng khì Lîm--á hia khòaⁿ-māi. Ah bô tō ài khì pò-àn--ah! Chit ê gín-á si̍t-chāi sī ho͘h……”

Hit ê A-liân in-ūi khòaⁿ-tio̍h i ê hó-pêng-iú hia ū chit ki chiok súi ê pit, khòaⁿ--tio̍h tō chiâⁿ kah-ì, tō thau-thau-á kā hit ki pit thau-chhàng--khí-lâi. I ê hó-pêng-iú hoat-hiān i sim-ài ê pit bô--khì--ah, tō chiok tio̍h-kip, mn̄g A-liân kám-ū khòaⁿ--tio̍h. I ìn-kóng i bô khòaⁿ--tio̍h, án-ne sī beh tùi tó-ūi chhōe--khí--leh?

A-liân ê hó-pêng-iú hō-chò A-hong. I sī chi̍t ê gín-á-tioh ê lâng, siūⁿ kóng A-liân eng-kai bōe án-ne chò chiah tio̍h. I tō khì mn̄g ū khòaⁿ-kòe hit ki pit ê lâng, m̄-koh án-chóaⁿ mn̄g tō sī bô lâng chai.

A-liân chai-iáⁿ tāi-chì bái--ah! M̄-chai án-chóaⁿ khah hó. A-hong mā kā in a-pah mn̄g--kòe, in-ūi i mā hō͘ in pah-á khòaⁿ--kòe, só͘-pái kiaⁿ in lāu-pē hoat-hiān tō tī gōa-kháu lōa-lōa-sô. Koh cháu-khì i ê pêng-iú ê chhù, bih tī hia m̄-káⁿ tńg--khì.

Chit kúi kang, ta̍k-ke lóng teh chhōe A-liân. In a-pah thàu-kòe i ê pêng-iú chai-iáⁿ A-liân tī tó-ūi, tō kóaⁿ-kín kā in-bó͘ kóng.

A-pah khiâ--leh khiâ--leh, m̄-chai khiâ jōa-kú chiah kàu. I khiâ khì A-bí kā i pò ê chū-chí liáu, tō khì hia hoah-hiu. Kóng:“Ū lâng tī leh--bô? A-liân…, A-liân kám ū tī lāi-té? ”

Chit-sî chi̍t ê gín-á cháu--chhut-lâi, i sa-bô-cháng kóng: “Ū--lah! Lí sī siáⁿ-lâng--ah?”

A-pah pún-té iu-thâu-kat-bīn, chit-má thiaⁿ-tio̍h A-liân tī lāi-té, ē-tàng khòaⁿ-tio̍h in cha-bó͘-kiáⁿ tō chiok hoaⁿ-hí--ah!

A-liân thiaⁿ-tio̍h a-pah ê hoah-hiu siaⁿ, tō kiaⁿ kah phi̍h-phi̍h-chhoah, in-ūi i kiaⁿ a-pah kā i mē.

Chit ê sî-chūn, a-pah ji̍p-lâi chit keng chhù--nih, khòaⁿ-tio̍h sit-chong kúi-nā kang ê A-liân, tō án-ne ba̍k-sái lìn--lo̍h-lâi.

I kóng: “A-liân, góa ê pó-pòe cha-bó͘-kiáⁿ, a-pah chiok siūⁿ-- lí--ê. Lâi, a-pah chài lí tńg--khì! ”

A-pah sim-lāi siūⁿ: “Chit ê gín-á m̄-chai sī chò sáiⁿ-mi̍h tāi, chiah bô tńg-lâi chhù, góa bōe-tàng seng kā mē. ”

A-liân hō͘ a-pah chài, i sim-lāi teh siūⁿ: “Chit siaⁿ a-pah it-tēng mn̄g góa chò siáⁿ-hòe, góa beh án-chóaⁿ kóng--neh?”

Khiâ kàu chhù--nih, A-liân khòaⁿ-tio̍h a-bú chē tī thiaⁿ-thâu, thâu-bīn bô kài hó, chit siaⁿ hó--ah!

A-pah khòaⁿ-tio̍h in-bó͘ bīn-chhiuⁿ bô hó, tō seng kiò khì piⁿ-á sè-siaⁿ kā mn̄g:“Lí sī án-chóaⁿ sit-chong chiah kú. A-pah sui-bóng bô pù-ū, m̄-koh chīn-liōng ē ta̍t-sêng lí ê sim-goān, in-ūi góa kan-taⁿ lí chit ê kiáⁿ niâ.” A-pah khui chhùi kóng liáu, A-liân liâm-mī tō háu--chhut-lâi--ah. I kā a-pah lám-tiâu-tiâu, kóng：“A-pah, lí chiaⁿ-si̍t ē bé hō͘ --góa? ”

A-pah ìn-kóng: “Chin-chiàⁿ--ah! Góa hiah thiàⁿ--lí, m̄-bián kóng hiah-chē--lah! ”

A-liân kā a-pah kóng: “A-pah chin sit-lé. Góa kā A-hong ê pit chhàng--khí-lâi, hāi i chhōe bô. Góa m̄-káⁿ kā i kóng, mā m̄-káⁿ kā lí kóng, sim-lāi si̍t-chāi chiok kan-khó͘--ê. ”

“Lí--o͘ ! Lâi, góa kā lí kóng, lí thau-thau-á kā hit ki pit kap lí beh hōe si̍t-lé ê jī-tiâu siá-siá--leh! Kā i khǹg tiàm in-tau tōa-mn̂g ê ē-bīn tō hó. Lí chhì khòaⁿ-māi, hó--bô? ”

A-pah kóng ê ōe, A-liân kám-kak a-pah m̄-sī teh kā mē, sī teh kā kà, tō bô hiah-nī kín-tiuⁿ--ah!

A-liân chiàu a-pah kóng--ê lo̍h-khì chò. Chi̍t ê lé-pài tō chiap-tio̍h A-hong ê tiān-ōe. I kóng: “Lí hiah-nī kah-ì tō sàng hō͘ --lí, lí m̄-bián iōng”chhàng”--ê lah! ”

A-liân kám-kak i ka-tī m̄-tio̍h, mā bô koh kā a-pah ah-sī A-hong thó--ah! I chai-iáⁿ i sin-khu-piⁿ ê lâng lóng tùi i chin hó, mā bô koh hoān--ah!

A-liân chū chit kiāⁿ tāi-chì liáu-āu, i tō koat-tēng beh pang-chān chiok chē lâng. I tōa-hàn liáu, chò chi̍t ê sim-lí-su chō-hok ta̍k-ê.

「某 --ê，阿蓮毋知去佗位--ah! Ná會 chhuē 無人--ah?」阿爸敲電話kā in某講，真正足 tio̍h-kip--ê。

「我嘛毋知影，敢是走去同學in兜?是做啥物歹代誌毋敢 tńg--lâi--o͘ ?我看是驚 hō͘ 你罵！」阿母嘛 teh 煩惱，毋過伊嘛驚 in 查某kiáⁿ hō͘ in 老爸sai kap 罵。

「好--ah! 這馬 lóng幾點--ah! Teh-beh 11 點--ah！先睏，明仔載chiah 去 chhōe 人--lo̍h!」 阿母 teh kā 阿爸趕去睏，伊講伊會鬥想辦法。

阿蓮 in 老母這暝先tòa 佇 in小弟 ê 厝， 明仔載 chiah 去chhōe 人。

隔轉工透早，天猶未拍phú光，阿爸就款款--leh，欲去chhōe 伊ê 查某kiáⁿ 阿蓮。Kâng這 ê 時陣，阿母嘛起床欲去看阿蓮走去佗位。

「Gâu-tsá，我tiàm 厝 --nih 等你 tńg--lâi chiah 做伙去chhōe，好 -- 無？」阿爸透早就敲電話hō͘ in某，講欲問伊按怎較好。

「翁 --á，我看咱先分開行動較好，毋免等我o͘h ! 我會想看按怎chiah 好。你去朋友 hia 問chi̍t-ē-á 風聲。」阿母講 kah 蓋成足有把握 --ê。

「好啦！我先去林 --á hia 看覓。Ah 無就愛去報案--ah! 這 ê gín-á 實在是 hooh……」

彼 ê 阿蓮因為看著伊 ê 好朋友 hia 有一支足 súi ê 筆， 看 -- 著 就誠 kah-ì，就偷偷仔 kā 彼支筆偷藏 --khí-lâi。伊 ê 好朋友發現伊心愛 ê 筆無 -- 去 ah，就足tio̍h-kip，問阿蓮敢有看 -- 著。伊 ìn-kóng伊無 看 -- 著，按呢是欲對佗位 chhōe--khí leh?

阿蓮 ê 好朋友號做阿芳。伊是一 ê gín-á-tioh ê 人，想講阿蓮應該 bōe 按呢做才著。伊就去問有看過彼支筆 ê 人， 毋過按怎問就是無人知。

阿蓮知影代誌 bái--ah!毋知按怎較好。阿芳嘛kā in 阿爸問過，因為伊嘛hō͘ in 爸仔看 -- 過，所擺驚 in 老爸發現就佇外口lōa -lōa-sô。閣走去伊 ê 朋友 ê 厝，bih 佇 hia毋敢 tńg--khì。

這幾工，逐家攏teh chhōe阿蓮。In 阿爸透過伊 ê 朋友知影阿蓮佇佗位，就趕緊 kā in某講。

阿爸騎--leh 騎--leh，毋知騎偌久才到。伊騎去阿美 kā 伊報ê 住址了，就去hia 喝咻。講:「有人佇 leh 無？ 阿蓮…，阿蓮敢有佇內底？」

這時一 ê gín-á 走出來，伊 sa-bô-tsáng 講：「有啦! 你是啥人--ah?」

阿爸本底憂頭結面，這馬聽著阿蓮佇內底，會當看著 in 查某kiánn 就足歡喜--ah!

阿蓮聽著阿爸 ê 喝咻聲，就驚kah phi̍h-phi̍h-chhuah，因為伊驚阿爸 kā 伊罵。

這 ê 時陣，阿爸入來這間厝--nih，看著失蹤幾若工 ê 阿蓮，就按呢目屎 lìn--lo̍h-lâi。

伊講：「阿蓮，我ê 寶貝查某kiáⁿ，阿爸足想你的。來，阿爸載你 tńg--khì!」

阿爸心內想:「這ê gín-á 毋知是做啥物代，chiah無轉來厝，, 我 bōe-tàng 先 kā 罵。」

阿蓮 hō͘ 阿爸載，伊心內 teh 想：「這聲阿爸一定問我做啥貨，我欲按怎講？」

騎到厝 --nih，阿蓮看著阿母坐佇廳頭，頭面無蓋好，這聲好--ah!

阿爸看著 in某面腔無好，就先叫去邊仔細聲 kā 問：「你是按怎失蹤chiah 久。阿爸雖罔無富有，毋過盡量會達成你 ê 心願，因為我干焦你一 ê kiáⁿ 爾。」阿爸開喙講了，阿蓮 liam-mī 就吼出來ah！伊kā 阿爸攬牢牢，講：「阿爸，你誠實會買 hō͘ --我？」

阿爸 ìn-kóng：「真正--ah! 我 hiah 疼你，你毋免講 hiah-chē --啦!」

阿蓮 kā 阿爸講：「阿爸真失禮。我 kā 阿芳 ê 筆藏起來，害伊chhōe 無。我毋敢 kā 伊講，嘛毋敢kā 你講，心內實在足艱苦的。」

「你o͘h!來，我 kā 你講，你偷偷仔kā 彼支筆 kap 你欲會失禮 ê 字條寫寫--leh！Kā 伊 khǹg tiàm in兜 ê 門ê 下面就好。你試看覓，好--無？」

阿爸講 ê 話，阿蓮感覺阿爸毋是teh kā mē，是teh kā 教，就無hiah-nī 緊張--ah!

阿蓮照阿爸講 --ê 落去做。一ê 禮拜就接著阿芳 ê 電話。伊講：「你 hiah-nī kah-ì 就送 hō͘ 你，你毋免用『藏』--ê 啦!」

阿蓮感覺伊家己毋著，嘛無閣kā 阿爸 a̍h-sī 阿芳討ah!伊知影伊身軀邊 ê人攏對伊真好，嘛無閣hōan --ah!

阿蓮 chū 這件代誌了後，伊就決定欲幫贊足濟人。伊大漢後，做一 ê 心理師造福逐家。

*刊登於2019年7月台文戰線NO.55期