今天想分享的文章是《คนที่ทำงานไกลมากๆ มีวิธีฮีลใจยังไงให้ยังอยากไปทำงานทุกวันคะ》
意思是《工作地點很遠的人,有哪些療癒方法,讓自己每天仍想去上班呢?》
我常在 Dcard 上看到網友們發問,對於選擇 offer 感到猶豫,而其中一個重要考量就是通勤時間。無論薪水多寡,大部分人都會將通勤視為重要的考慮因素。今天這篇文章中,我發現了一個比較少見的觀點,想分享給大家,但這不代表所有泰國人的立場XD
💎【原PO】:
เราเพิ่งเปลี่ยนงาน ค่อนข้างไกลจากที่พักประมาณ 1 ชม ค่ะ ถ้าออกไม่สาย เช่น ออก 06.30 จะถึงก่อน 07.30 เข้างาน 08.30 ค่ะ หมดเวลาในการนอนไปวันละ 2 ชม เลย ต้องนอนเร็ว งานเดิม wfh ได้ ตื่น 08.00 ทำงาน 08.30 น.
我剛換了工作,公司離住處相當遠,大約要1小時的通勤時間。如果沒有晚出門的話,例如早上6點半出門,那麼7點半前就會到公司,8點半開始工作。每天的睡眠時間少了2小時,所以必須早點睡。而之前的工作可以work from home,早上8點起床,8點半開始工作。
🎯【留言 B2】:
อย่างแรก ผมไม่คิดว่าการไปทำงานคือการไปมีความสุขอยู่แล้ว มันไปทำตามหน้าที่ ทำตามความรับผิดชอบ แน่นอนว่าแพสชั่นไม่เคยเกี่ยวข้องอะไรกับชีวิตการทำงานของผมเลย เราอยากได้เงินมาทำโน่นทำนี่ที่เราชอบ เราก็ต้องไปทำงาน คิดแค่นี้ ชีวิตจะโคตรง่ายเลยครับ
首先,我並不認為工作是為了追求快樂,工作是基於職責和責任。當然,我的職業生涯從未曾與熱忱有什麼關聯。我們想要有錢去做我們喜歡的事,那我們就必須工作。這樣子想,生活就會非常簡單。
ผมเดินทางไปกลับที่ทำงานวันละ 2 ชั่วโมง ผมไม่เคยคิดว่าเวลาหายไป 2 ชั่วโมงนะ ผมคิดว่านี่มันส่วนหนึ่งของชีวิต ใครๆก็ต้องเสียเวลาเดินทางไปทำงานทั้งนั้น ถ้าไม่อยากเสียเวลา ก็หางานทำที่หน้าปากซอยสิครับ งานอะไรก็ทำๆไป พนักงาน 7/11 ก็ได้ มันคือ วิถีชีวิตปกติของมนุษย์ สมัยก่อนก็ต้องเดินทางเกือบครึ่งวันเพื่อไปล่าสัตว์หรือเก็บของป่ามากิน สมัยนี้นั่งอยู่บนรถ สบายจะได้ 1 ชั่วโมงก็ถึงจุดหมายแล้ว ระหว่างนั้นก็หาอะไรที่ชอบทำสิ
我每天通勤上下班花2小時,但不曾認為時間消失了2小時,我認為這是生活的一部分。任何人去工作都需要花時間通勤,如果不想浪費時間,就找巷口的工作吧,有什麼工作就去做,7-11店員也可以,這是人們普遍的生活方式。在過去,人們需要花將近半天的時間去打獵或採集森林裡的食物來吃;而現在,人們坐在車上,舒舒服服的1小時就到目的地了。通勤時間就找喜歡的事情來做吧。
สิ่งที่เราควรจะฝึกไว้ให้เป็นนิสัยก็คือ การมีความสุขง่ายๆ ขับรถ ได้ฟังเพลงก็มีความสุขแล้ว ได้ฟังข่าวก็เพลินดี เดินไปขึ้นรถก็ได้ออกกำลังกาย ชมนกชมไม้ อย่าไปมองหาความทุกข์ ทั้งๆที่ความสุขก็มีอยู่ตรงหน้าอยู่แล้ว อยู่ที่มุมมองล้วนๆ
我們應該練習並養成習慣的事情,就是讓自己容易感到幸福。開車時,能夠聽音樂就覺得幸福了,能夠聽新聞就覺得享受;走去搭車的路上,也是在運動;欣賞鳥兒、欣賞樹木。別去尋找悲傷,明明幸福已經在眼前了,而這一切都取決於我們的視角。
本篇取自Pantip:https://pantip.com/topic/42892378